ყიამეთ (აღდგომა) - سورة القيامة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ (۳)
განა თვლის ადამიანი, რომ ვერ შევყრით მის ძვლებს?
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ (٤)
დიახ! მძლენი ვართ იმაზე, რომ თავიდანვე მოვაწყოთ თითთა წვერნი მისი.
بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ (۵)
მაგრამ სურს ადამიანს ცრუდ შერაცხოს მის არსებული .
يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ (۱۰)
იკითხავს ადამიანი იმ დღეს: ნეტა სად არის გასაქცევი?
يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (۱۳)
იმ დღეს ეცნობება ადამიანს რა წაიმძღვარა და რა გადადო!
بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ (۱٤)
არა, ადამიანი თავისი სულის წინააღმდეგ მოწმეა,
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ (۱٦)
არ დაძრა მისით ენა შენი, რათა დააჩქარო იგი!
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ (۱۸)
მაშ, როცა ვკითხულობთ მას, მაშინ აჰყევი მის კითხვას!
أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى (۳٦)
ნუთუ ეგონა ადამიანს, რომ უპასუხისმგებლოდ იქნებოდა მიტოვებული?
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَىٰ (۳۷)
განა არ იყო იგი ერთი წვეთი სითხიდან გადმონთხეული?
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (۳۸)
მერე იყო სისხლის კოლტად , მერე გააჩინა და გაათანაზომიერა.
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ (۳۹)
შემდეგ დაადგინა მისგან წყვილი: მამრი და მდედრი.