English
Georgian
Bangla
Arabianსაფფათ (დარაჯნი) - سورة الصافات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ (۵)
ღმერთი ცათა და მიწისა და რაც მათ შორისაა და ღმერთი აღმოსავლეთთა .
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (٦)
უეჭველად, ჩვენ უახლოესი ზეცა ვარსკვლავებით მოვკაზმეთ.
لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ (۸)
მათ არ შეუძლიათ ყურის დაგდება უზენაესი დასისთვის, რამეთუ იდევნებიან ყოველი მხრიდან
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (۱۰)
მაგრამ ვინც მოპარვით გამოიტაცოს, უმალ დაედევნება მას მწველი ცეცხლი.
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمْ مَنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِنْ طِينٍ لَازِبٍ (۱۱)
მაშ, ჰკითხე მათ: მათი გაჩენა უფრო ძნელია, თუ ჩვენს მიერ სხვა გაჩენილების? უეჭველად, ჩვენ გავაჩინეთ ისინი წებოვანი ტალახისგან.
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ (۱٤)
და როცა დაინახავენ რომელიმე სასწაულს, მასხრად იგდებენ.
وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ (۱۵)
და თქვეს: „ეს არაფერია, თუ არა ცხადი ჯადოქრობა!
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (۱٦)
განა როცა მოვკვდებით და გარდავიქცევით მიწად და ძვლებად, მართლა უნდა აღვდსგეთ?
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنْظُرُونَ (۱۹)
საკმარისია ერთი საშინელი ხმა და უმალ გაახელენ თვალს!“
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ (۲۰)
და თქვეს: „ვაი, ჩვენს თავს! ეს განკითხვის დღეა!“
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (۲۱)
ეს არის დღე გამიჯვნისა, რომელსაც ცრუდ რაცხავდით.
احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ (۲۲)
შეკრიბეთ, რომელთაც უსამართლობა ჰქმნეს და მათი მეუღლეები და რასაც ეთაყვანებოდნენ,
مِنْ دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ (۲۳)
მაგიერ ალლაჰისა. მაშ, გაუყენეთ ისინი ჯოჯოხეთის გზას!
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (۲۷)
და მიმართავენ ერთმანეთს კინკლაობით.
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ (۲۸)
ეუბნებიან: „უეჭველად, თქვენ მარჯვნიდან მოდიოდით ჩვენთან“.
قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (۲۹)
პასუხობენ: „არა, თქვენ ისედაც არ იყავით მორწმუნენი.
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ (۳۰)
და არ გვქონია ჩვენ თქვენზე მეუფება, პირიქით, თქვენ თავად იყავით ზღვარგადასული ხალხი.
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ (۳۱)
ამგვარად, სიტყვა ჩვენი უფლისა ახდა ჩვენზე. მაშ, უთუოდ, ვიგემებთ,
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ (۳۲)
რამეთუ ჩვენ აგაცდინეთ თქვენ! უეჭველად, ჩვენ ზღვარგადასულნი ვიყავით.
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (۳۳)
უეჭველად, ისინი ყველა იმავ დღეს იქნებიან სასჯელში თანაზიარნი.
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ (۳۵)
რამეთუ როცა მათ ეტყოდნენ „არ არსებობს ღვთაება, გარდა ალლაჰისა!“ ურჩობდნენ
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ (۳٦)
და ამბობდნენ: „განა ჩვენი ღვთაებების მიმტოვებელნი ვართ გიჟი პოეტის გამო?“
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (۳۷)
არამც და არამც! იგი მოვიდა ჭეშმარიტებითურთ და დაადასტურა შუამავალნი.
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۳۹)
და არ მოგეზღვებათ, გარდა თქვენივე ჩადენილისა.
فَوَاكِهُ ۖ وَهُمْ مُكْرَمُونَ (٤۲)
სხვადასხვა სახის ხილი და ისინი იქნებიან პატივდადებულნი
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنْزَفُونَ (٤۷)
არ არის მასში ცნობამიხდილობა და ისინი მისგან არც დათვრებიან.
وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ (٤۸)
და მათ გვერდით, მზერამიპყრობილი, დიდთვალება ლამაზმანები,
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (۵۰)
და მიმართავან ერთმანეთს შეკითხვით.
قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ (۵۱)
იტყვის მათგან ერთი: „მყავდა მე მეგობარი,
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ (۵۲)
რომელიც ამბობდა: „ნუთუ დამმოწმებელთა შორის ხარ?
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ (۵۳)
ნუთუ, როცა მოვკვდებით და ვიქმნებით მიწად და ძვლებად, უნდა განვიკითხოთ?“
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ (۵۵)
მაშინ შეხედავს და დაინახავს მას ჯოჯოხეთის შუაგულში.
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (۵۷)
და რომ არა წყალობა ჩემი ღმერთისა, ჩაგდებულთა შორის აღმოვჩნდებოდი!“
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (۵۹)
გარდა პირველი სიკვდილისა და არღა დავისჯებით.
أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (٦۲)
მაშ, ეს უმჯობესია სარჩოდ თუ ხე ზაყუმისა?
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِينَ (٦۳)
უეჭველად, დავადგინეთ იგი გამოცდად უსამართლოთათვის.
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ (٦٤)
უეჭველად, იგი ხე ამოდის ჯოჯოხეთის წიაღიდან.
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (٦٦)
უეჭველად, ისინი მისგან მიირთმევენ, ამგვარად ამოიქოლავენ მისით მუცლებს.
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِيمٍ (٦۷)
მერე, უეჭველად, მათთვის მასზე დამატებით მდუღარე წყლიდან შეზავებული სასმისია.
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ (٦۸)
ამის მერე მათი მისაბრუნები უთუოდ, გაცხარებული ცეცხლისკენაა!
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ (٦۹)
უეჭველად, მათ მამა-პაპანი ჰპოვეს შემცდარნი.
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (۷۱)
და ვფიცავ, აცდნენ მათ უწინაც მრავალნი ძველთაგან!
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ (۷۲)
და ვფიცავ, ჩვენ წარვგზავნეთ მათ წიაღში შემგონებელნი!
فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ (۷۳)
მაშ, შეხედე, როგორი იყო აღსასრული შეგონებულთა!
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (۷۵)
და ვფიცავ, შემოგვღაღადა ჩვენ ნუჰმა. რა დიდებული შემსმენელი ვართ (ვედრების)!...
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (۷٦)
ვიხსენით იგი და მისი ოჯახი უდიდესი მწუხარებისგან.
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (۸۱)
უეჭველად, იგი ჩვენი მორწმუნე მსახურთაგანი იყო.
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ (۸۵)
აკი,უთხრა თავის მამას და თავის ხალხს: „თქვენ რაებს ეთაყვანებით?
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ (۸٦)
განა ცილისწამებად გინდათ სხვა ღვთაებები, მაგიერ ალლაჰისა?!
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (۹۱)
შემდეგ უჩუმრად მიუახლოვდა მათ კერპებს და უთხრა: „განა არ მიირთმევთ ?
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (۹۵)
უთხრა: „ნუთუ ეთაყვანებით, რასაც თქვენვე ძერწავთ?
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ (۹٦)
თუმცა ალლაჰმა გაგაჩინათ თქვენც და რასაც თქვენ აკეთებთ“.
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (۹۷)
თქვეს: „ააგეთ მისთვის ნაგებობა და ჩააგდეთ იგი მძვინვარე ცეცხლში!“
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (۹۸)
ამგვარად, მასზე ზიანის მიყენება ინებეს. მაგრამ ჩვენ დავადგინეთ ისინი უბადრუკებად!
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (۹۹)
და თქვა: „უეჭველად, მე მივემართები ჩემი ღმერთისკენ, იგი დამადგენს ჭეშმარიტ გზას!
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (۱۰۲)
როცა მიაღწია მასთან ერთად სეირნობის ასაკს, უთხრა: „შვილო ჩემო, უეჭველად, სიზმარში ვიხილე, რომ მსხვერპლად გწირავდი. მაშ, გაიაზრე, აბა რას ჭვრეტ?“ მიუგო: „მამაჩემო! ჰქმენ რაც გებრძანა. მე მიხილავ მომთმენთაგან თუ იქნება ნება ალლაჰისა!“
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ (۱۰۳)
როცა ორივე დამორჩილდა და მას შუბლი დაადებინა ძირს,
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (۱۰۵)
„უთუოდ, ერთგულება გამოიჩინე სიზმართან მიმართებაში“. უეჭველად, ჩვენ ასე მივუზღავთ კეთილის მქმნელთ!
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (۱۱۱)
უეჭველად, იგი ჩვენი მორწმუნე მსახურთაგანი იყო.
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ (۱۱۲)
და ჩვენ გავახარეთ იგი ისჰაყით, შუამავლად კეთილისმქნელთაგან.
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِينٌ (۱۱۳)
და გარდმოვსხით მადლი მასზე და ისჰაყზე. მათ შთამომავალთა შორისაა კეთილისმქმნელი და საკუთარი თავისადმი აშკარა უსამართლო.
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (۱۱٤)
და ვფიცავ, ჩვენ წყალობა მოვავლინეთ მუსასა და ჰარუნსა ზედა!
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (۱۱۵)
და ჩვენ გადავარჩინეთ ორივე და მათი ხალხიც უდიდესი განსაცდელისგან.
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (۱۱٦)
თანაც შევეწიეთ მათ, რომ ყოფილიყვნენ ისინი გამარჯვებულნი!
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ (۱۱۹)
და დავტოვეთ სახელი მათი მომდევნო თაობებში!
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (۱۲۱)
უეჭველად, ჩვენ ასე მივუზღავთ სიკეთისმქმნელთ!
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (۱۲۲)
უეჭველად, ისინი ჩვენი მორწმუნე მსახურთაგანი იყვნენ.
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (۱۲۳)
და უეჭველად, ილიასიც ერთ-ერთი შუამავალი იყო.
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ (۱۲٤)
აკი, უთხრა თავის ხალხს: „განა არ გაფრთხილდებით?
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ (۱۲۵)
განა მოუხმობთ ბეღლს და თავს ანებებთ საუკეთესო გამჩენს
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (۱۲٦)
ალლაჰს, თქვენს ღმერთს და თქვენი წინაპრების ღმერთს?“
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (۱۲۷)
მაგრამ ცრუდ შერაცხეს იგი, ამიტომაც გარეკილნი იქნებიან (ჯოჯხეთში),
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (۱۳۲)
უეჭველად, იგი ჩვენი მორწმუნე მსახურთაგანი იყო.
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (۱۳٤)
აკი, გადავარჩინეთ იგი და მთელი მისი ოჯახი,
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ (۱۳۷)
უეჭველად, თქვენ გაივლით მათსა ზედა დილაობით
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (۱٤۳)
და რომ არ ყოფილიყო იგი ღვთისმსახურთაგანი,
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (۱٤٤)
უთუოდ, დარჩებოდა მის მუცელში იმ დღემდე, ვიდრე აღსდგებოდნენ.
فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (۱٤۵)
მერე გამოვიყვანეთ იგი ბიც ადგილას დასნეულებული.
وَأَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ (۱٤٦)
და აღმოვაცენეთ მასთან ხე იეყტვინისა .
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (۱٤۷)
და წარვგზავნეთ იგი ასი ათასთან ან შეიძლება ამაზე მეტთან.
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (۱٤۸)
მაშინ ირწმუნეს მათ და ვასარგებლეთ ერთ დრომდე.
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (۱٤۹)
მაშ, ჰკითხე მათ; „ასულნი შენი ღმერთისთვის და ძეები მათთვის?“
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (۱۵۰)
თუ ჩვენ გავაჩინეთ ანგელოზები ასულებად და ისინი ესწრებოდნენ?
أَلَا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (۱۵۱)
აბა, ფრთხილად!... ისინი უეჭველად, ცილისწამებიდან გამომდინარე იტყვიან:
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (۱۵۷)
მაშ, მოიტანეთ თქვენი წიგნი, თუკი ხართ მართალნი!
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (۱۵۸)
და დაადგინეს მასსა და ჯინებს შორის კავშირი. თუმცა ჯინებიც უწყიან, რომ წარსდგომილ იქნებიან.
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (۱٦۳)
გარდა იმისა, ვინც მსწრაფველია მწველი ცეცხლისკენ!
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ (۱٦٤)
და არავინაა ჩვენგან, რომ არ იყოს მისთვის განსაზღვრული ადგილი,
لَوْ أَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِنَ الْأَوَّلِينَ (۱٦۸)
„რომ გვქონოდა შეხსენება პირველთაგან,
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (۱٦۹)
მაშინ, უთუოდ, ვიქნებოდით ალლაჰის წრფელ მსახურთაგან!“
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ (۱۷۱)
და ვფიცავ, ჩვენს მსახურთ - შუამავალთ აღვუთქვით:
وَإِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (۱۷۳)
და უეჭველად, ჩვენნი ლაშქარნი იქნებიან გამარჯვებულნი!
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ (۱۷۷)
მაგრამ როცა დაატყდება მათ საცხოვრებელთ, მაშინ რაოდენ ცუდია დილა გაფრთხილებულთა!
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (۱۸۰)
რაოდენ დიადია შენი ღმერთი, ღმერთი ძლევამოსილი იმაზე, რასაც მიაწერენ!