ნაზიღათ (ის, ვისაც გამოყავს) - سورة النازعات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ (٦)
იმ დღეს, როცა მიწისძვრა (პირველი საყვირის ხმა) შემზარავად შეარხევს ,
يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ (۱۰)
ამბობენ: ნუთუ თავდაპირველ მდგომარეობაში დავბრუნდებით,
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ (۱۲)
ამბობენ, მაშინ ზარალიანია ეს მობრუნება (აღმოცენება)!
فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ (۱٤)
რომელიც მათ (ყველა არსებას) შიშველ მიწაზე (აღმოცენებულ-გაცოცხლებულს) აღმოაჩენს.
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (۱٦)
როდესაც ჩამოსძახა მას ღმერთმა მისმა ტუვას წმინდა ხეობაში:
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (۱۷)
წადი ფარაონთან, ის უეჭველად ზღვარს გადავიდა
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ (۱۹)
და მე გაჩვენებ ჭეშმარიტ გზას შენი უფლისკენ, იქნებ გახდები ღვთისმოშიში!
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ (۲۰)
ამის შემდეგ აჩვენა (მუსამ) მას (ფარაონს) სასწაული უდიდესი!
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ (۲۲)
მერე ზურგი აქცია (რწმენას) და მოქმედება იწყო (არეულობის გამოსაწვევად).
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ (۲٤)
შემდეგ უბრძანა (ფარაონმა): მე უზენაესი ღმერთი ვარ თქვენი!
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ (۲۵)
ამისთვის დასაჯა ალლაჰმა სააქაოსა და საიქიოში!
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ (۲٦)
უეჭველად, გაკვეთილია მასში , ვინც ღმერთისადმი მოკრძალებულია!
أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا (۲۷)
თქვენი გაჩენა უფრო ძნელი იყო, ვიდრე ზეცის. მან (ალლაჰმა) აღმართა იგი (ზეცა),
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا (۲۹)
და ჩაძირა ღამე წყვდიადში და ჰქმნა დღის ნათელი!
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا (۳۱)
წყალი ამოაჩუხჩუხა მისგან (მიწისგან) და მინდვრები (ბაღები-საძოვრები) აღმოაცენა!
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَىٰ (۳۵)
ამ დღეს ადამიანი გაიხსენებს თავის ნამოქმედარს !
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (۳۹)
მაშ, უეჭველად, იგი ჯოჯოხეთის ალი იქნება თავშესაფარი (მისი)!
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ (٤۰)
ხოლო ვინც ძრწოდა თავისი ღმერთის სიდიადის წინაშე და ვნებას იოკებდა,
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (٤۱)
მაშ, უეჭველად, იგი სამოთხე იქნება თავშესაფარი (მისი)!
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا (٤۲)
გეკითხებიან შენ წარღვნის დღეზე: როდის დადგებაო?
إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا (٤۵)
უეჭველად, შენ მხოლოდ შემგონებელი ხარ, ვისაც ეშინია მისი (წარღვნისა).